IPAMORELIN 5mg

Peptyd ipamorelin

Preparat aktywuje receptor greliny po związaniu się z nim. Receptor greliny jest sekretagogiem hormonu wzrostu (GHS-R) i odgrywa kluczową rolę w regulacji energii i masy ciała.

GHS-R znajduje się głównie i obficie w mózgu, ale może również pojawić się w mięśniu sercowym, szkielecie i wątrobie.

Badania nad tym, jak Ipamorelin wpływa na gęstość synaptyczną, gęstość kości lub rozmiar mięśni, mogą potrzebować miesięcy, aby uzyskać wyniki.

Chociaż jest lepiej znany jako peptyd przeciwstarzeniowy, Ipamorelin zaczyna być również znany jako peptyd spalający tłuszcz lub lipogeniczny. Badania pokazują, że Ipamorelin przyspiesza proces lipolizy, zorganizowanego niszczenia tkanki tłuszczowej.

Co musisz wiedzieć o Ipamorelin

Peptydy pojawiły się ostatnio w wiadomościach i wywołały ogromny szum, ponieważ nadal zapewniają wiele korzyści zdrowotnych. Niezależnie od tego, czy szukasz środków do walki z otyłością lub starzeniem się, czy po prostu narzędzia do zwiększenia poziomu energii i tempa metabolizmu.

Jednym z takich peptydów jest Ipamorelin.

Starzenie się to naturalny i stopniowy proces, w którym normalne funkcje organizmu człowieka zaczynają się pogarszać. Peptyd Ipamorelin pomaga walczyć ze starzeniem się i utrzymać funkcje organizmu poprzez zwiększenie poziomu energii oraz utrzymywanie i budowanie beztłuszczowych mięśni.

Wiadomo, że naturalnie występujące hormony wzrostu pomagają zwiększyć wzrost ciała dzięki zwiększonemu poziomowi energii i pełnemu rozwojowi ciała. Jednak po 30. roku życia poziom ludzkiego hormonu wzrostu zaczyna spadać średnio o 14% na dekadę . W tym miejscu w grę wchodzi peptyd Ipamorelin (IPA), który pomaga utrzymać wymagany poziom hormonów wzrostu i energii w organizmie.

Co to jest peptyd Ipamorelin?

Peptyd Ipamorelin jest silnym, wysoce wydajnym peptydem syntetycznym, który ma określone i specyficzne właściwości podobne do ludzkich hormonów wzrostu (HGH).

Ipamorelin jest peptydem składającym się z pięciu aminokwasów (stąd nazywanym pentapeptydem) i jest formalnie znany jako „sekretagog hormonu wzrostu”. Oznacza to, że sam peptyd nie jest hormonem wzrostu, natomiast stymuluje rozwój naturalnych hormonów wzrostu w organizmie. Mechanizm działania peptydu opisano w dalszej części artykułu.
 

Zalety produktu na podstawie badań laboratoryjnych

• Kontroluje starzenie
• Zmniejsza tkankę tłuszczową i zwiększa beztłuszczową masę mięśniową
• Poprawia cykl snu
• Zwiększona produkcja kolagenu
• Zwiększona intensywność kości
• Wykazuje działanie grelinomimetyczne
• Sprzyja sekrecji hormonu wzrostu
• Promuje anabolizm masy mieśniowej
• Wspomaga syntezę kolagenu
• Sekretagog o wysokiej selektywności

Wspólne kombinacje lub mieszanki Ipamorelin

Ipamorelin jest substancją o krótkim działaniu, której średni okres półtrwania wynosi 2 godziny. Innymi słowy, osoba zaczyna tracić 75% efektów peptydowych w ciągu 4 godzin. Z tego powodu zaleca się mieć Ipamorelin w połączeniu z innymi podobnymi peptydami, jak opisano poniżej.

Mieszanka Ipamorelin i CJC 1295

CJC 1295 to peptyd przeciwstarzeniowy, który zaczyna wykazywać efekty po około 4 godzinach od podania, ale efekt utrzymuje się przez kilka tygodni. Kiedy jest przyjmowany w połączeniu z peptydem Ipamorelin, efekty przeciwstarzeniowe zaczynają działać niemal natychmiast – z Ipamoreliną stymulującą efekty natychmiast do 4 godzin, a gdy zaczyna się odzwyczajać, wtedy inny peptyd zaczyna działać.

Jaka jest historia Ipamorelin?

Pierwotnie peptyd Ipamorelin był badany pod kątem leczenia pooperacyjnej niedrożności jelit, która stała się poważnym wyzwaniem. Jednak po badaniach klinicznych, po analizie zauważono, że nie zaobserwowano znaczących zmian między pacjentami leczonymi peptydem a pacjentami leczonymi placebo.

Później te peptydy były wykorzystywane przez sportowców jako leki zwiększające wydajność.

Po przeprowadzeniu kilku badań naukowych i programów chemicznych, Ipamorelin zidentyfikowano jako pentapeptyd (Aib-His-D-2-Nal-D-Phe-Lys-NH2), który wyzwalałby przysadkę mózgową i stymulował uwalnianie hormonów wzrostu u człowieka korpus (3). Badania naukowe zostały szczegółowo opisane w dalszej części artykułu.

Co sprawia, że ​​Ipamorelin działa?

Ipamorelin jest pierwszym syntetycznym środkiem pobudzającym wydzielanie hormonu wzrostu, który zwiększa produkcję naturalnego hormonu wzrostu. Powoduje to, że niewielka część przysadki mózgowej naturalnie wydziela więcej hormonów wzrostu, a tym samym utrzymuje ich poziom w ludzkim ciele (3).

Peptyd ten ma wysoką selektywność względem receptorów wzrostu w gruczole i podobnie do agonistów receptora peptydu hormonu wzrostu (GHRP), wiąże się z receptorami GHRP i wydziela więcej ludzkich hormonów wzrostu (3).

Obniżenie poziomu hormonu wzrostu jest naturalne wraz z wiekiem, jednak niedobór hormonu wzrostu może być również problemem zdrowotnym, zwłaszcza u pacjentów cierpiących na gruczolaka przysadki (łagodny nowotwór przysadki) oraz niedobór związany z AIDS lub HIV. Lekarze zalecają terapię HGH (ludzkim hormonem wzrostu), która obejmuje również podawanie peptydów Ipamorelin.

Na podstawie wielu badań naukowych odkryto, że w przeciwieństwie do innych hormonów stymulujących HGH, Ipamorelin nie zwiększa znacząco poziomu kortyzolu i hormonu adrenokortykotropowego (ACH) w osoczu krwi. W rezultacie Ipamorelin okazuje się pierwszym agonistą receptora GHRP o wysokiej selektywności uwalniania hormonu wzrostu bez wpływu na poziom ACH i kortyzolu – co czyni go jedynym w swoim rodzaju peptydem stymulującym hormon wzrostu.

Badania i badania kliniczne

Badania naukowe in vivo i in vitro

W oparciu o badania z 1998 roku, Ipamorelin, po podaniu uwalniał hormony wzrostu z komórek przysadki ze znaczną siłą i skutecznością. Kiedy Ipamorelin był podawany świniom i szczurom znieczulonym pentobarbitonem, wykazał, że jest równie silny w uwalnianiu hormonów wzrostu.

Po przestudiowaniu odkryto, że podobnie jak inne peptydy stymulujące hormon wzrostu (GH), Ipamorelin był agonistą receptora wzrostu, który stymuluje uwalnianie GH, wykazując wysokie powinowactwo do receptorów hormonu wzrostu (3).

Badania na zwierzętach związane z podskórnym podawaniem produktu Ipamorelin®

W 1999 roku przeprowadzono dodatkowe badania na dorosłych samicach szczurów, którym Ipamorelin podawano trzy razy dziennie drogą podskórną w wielokrotnych dawkach 0, 18, 90 i 450 mikrogramów dziennie. Po leczeniu przez 15 dni odkryto, że nie tylko podwyższył się poziom hormonu wzrostu, ale także podłużny wskaźnik wzrostu kości (LGR) z 42 mikrometrów dziennie do 52 mikrometrów dziennie. Ponadto nastąpił zależny od dawki przyrost masy ciała. Było to pozytywne odkrycie, które otworzyło możliwości potencjalnego zastosowania peptydu dla dzieci cierpiących na opóźnienie wzrostu (4).

Badania kliniczne na osobach zdrowych

Pod koniec 1999 r. przeprowadzono badanie kliniczne na 8 zdrowych ochotnikach płci męskiej, w których Ipamorelin podawano z eskalacją dawki o 4, 14, 42, 84 i 140 nmol/kg co 15 minut. Po 2 godzinach po leczeniu stwierdzono, że poziomy hormonów wzrostu wzrosły wykładniczo z najwyższym szczytem zarejestrowanym w pojedynczym epizodzie peptydu (5).

Badania kliniczne na dorosłych pacjentach z niedoborem hormonu wzrostu

Od 2001 roku przeprowadzono wiele badań klinicznych na osobach z niedoborem hormonu wzrostu. Peptydy uwalniające hormon wzrostu wykazały swoją skuteczność na dwa sposoby – (i) poprzez stymulację przysadki mózgowej do uwalniania hormonów wzrostu oraz (ii) poprzez działanie na jądro łukowate podwzgórza. Chociaż te peptydy, w tym Ipamorelin, wykazywały wysokie uwalnianie hormonów wzrostu, pozostaje niejasne, który z dwóch mechanizmów działał in vivo.

Badania kliniczne dzieci z niedoborem hormonu wzrostu

Sześcioro dzieci z niedoborem hormonu wzrostu i zaburzeniami wzrostu podawano stopniowane dawki od 0,3 do 3 mikrogramów na kg dziennie przez okres ośmiu miesięcy. Podczas tego badania dzieci były monitorowane co 12 godzin pod kątem epizodycznego wydzielania hormonu wzrostu i poziomów toksyczności. Po dwóch miesiącach leczenia stopniowaną dawką zauważono, że dzieci wykazywały duży skok poziomu hormonu wzrostu podczas leczenia i przez krótki czas po leczeniu, z niewielkim wpływem na poziom GH na późniejszych etapach. Nie zauważono żadnych toksyczności i skutków ubocznych.

Skład preparatu Ipamorelin

Źródła

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9861545/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25331030/